230. Rocznica Rzezi Pragi. Harmonogram obchodów

04.11.2024 | Autor: Tomasz Jarosz
4 listopada jest dniem, który przypomina o heroicznym wysiłku żołnierzy oraz cywilów, którzy stoczyli walkę w obronie Pragi i Warszawy w 1794 roku. Corocznie Rada oraz Zarząd Dzielnicy Praga-Północ m.st. Warszawy wspólnie z mieszkańcami oddają hołd ofiarom Rzezi Pragi.



Harmonogram obchodów:

17.00 – Uroczysta Sesja Rady Dzielnicy Praga-Północ m.st. Warszawy w Urzędzie Dzielnicy przy ul. ks. I. Kłopotowskiego 15
18.00 – Msza w intencji ofiar Rzezi Pragi w Bazylice Katedralnej św. Michała Archanioła i św. Floriana Męczennika
19.00 – Przemarsz do miejsca pamięci przy Cerkwi
19.15 – Złożenie kwiatów i ekumeniczna modlitwa w miejscu pamięci przy krzyżu przy Cerkwi róg al. Solidarności i ul. Jagiellońskiej

Tragiczny dzień

230 lat temu, 4 listopada 1794 roku, po klęsce Tadeusza Kościuszki pod Maciejowicami, ostatnim punktem oporu powstańców pozostała stolica. Generał Aleksander Suworow zdawał sobie sprawę, że w sytuacji, w jakiej znalazło się powstanie kościuszkowskie, zdobycie stolicy będzie końcem walk. Dowódca rosyjski zebrawszy pod swoją kontrolę wszystkie operujące w Polsce armie rosyjskie ruszył więc na Warszawę. W tym czasie strategicznym punktem obrony miasta przed atakującymi od wschodu wojskami rosyjskimi była właśnie Praga.

Siły nacierające pod dowództwem Aleksandra Suworowa liczyły około 23 tysięcy żołnierzy i 104 armaty, podczas gdy obrońcy, dowodzeni przez generała Józefa Zajączka, mogli wystawić zaledwie kilkanaście tysięcy ludzi, wliczając w to żołnierzy armii litewskiej oraz tych, którzy ocaleli spod Maciejowic, a także warszawską i praską milicję miejską. 4 listopada 1794 roku, wczesnym rankiem, armia rosyjska rozpoczęła szturm, w wyniku którego około 20 tysięcy obrońców i cywilnej ludności Pragi poniosło męczeńską śmierć.

Generał Suworow z tego zwycięstwa taki raport składał carycy Katarzynie:
„Straszny był przelew krwi (...). Na Pradze ulice i place zasłane były ciałami zabitych, krew lała się strumieniami, zaczerwienione wody Wisły niosły ciała tych, którzy szukając ratunku utonęli w jej nurtach. Widząc swą straszną hańbę zadrżała wiarołomna stolica.”
Świat postrzegał to jednak inaczej – hańbą okryli się nie zwyciężeni, lecz zwycięzcy. Masakra ludności cywilnej warszawskiej Pragi przez wojska rosyjskie spotkała się z powszechnym potępieniem. Ówczesny ambasador brytyjski w Warszawie określił mord na cywilach jako „ohydne, niepotrzebne barbarzyństwo”.

Ostatnie starcie zbrojne insurekcji kościuszkowskiej, a zarazem ostatnia bitwa Rzeczypospolitej Obojga Narodów, nie przyniosła ujmy pokonanym. Nic jednak nie mogło już uratować Państwa Polskiego przed zagładą. Niecały rok później dokonano III rozbioru Polski.

Bibliografia:
Artur Śliwiński „Powstanie Kościuszkowskie”, Jeden Świat 2004;
Antologia tekstów historycznych i literackich „Szturm i rzeź Pragi 1794”,
opr. prof. Marian Marek Drozdowski, Warszawa 1994;
Zbiór „Z dziejów militarnych Pragi”, 1998 (artykuł prof. Tadeusza Rawskiego „Obrona Pragi w 1794 r.”).



Więcej informacji

Dodaj komentarz

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników portalu. Twoja-Praga.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii

Polub nasz fanpage i bądź na bieżąco

Polecamy

Bezpłatne ogłoszenia