bł. Ignacy Kłopotowski

Bł. ksiądz Ignacy Kłopotowski urodził się 20 lipca 1866 roku w Korzeniówce k. Drohiczyna. Zmarł 7 września 1931 r. w Warszawie.

Mając jedenaście lat, w 1877 roku rozpoczął naukę w Męskim Klasycznym Gimnazjum w Siedlcach. Charakteryzowała go pilność w zdobywaniu wiedzy, gorliwość w praktykach religijnych i wierność wartościom chrześcijańskim. W roku 1883 wstąpił do Seminarium Duchownego w Lublinie. Święcenia kapłańskie otrzymał 5 lipca 1891 roku w katedrze lubelskiej z rąk ks. bpa Franciszka Jaczewskiego.

W Lublinie szczególną troską otoczył biednych, organizując różne ośrodki charytatywne. Tu też rozpoczął apostolstwo słowa drukowanego. Po ukazie tolerancyjnym Mikołaja II w 1905 roku zaczął wydawać dziennik „Polak-Katolik”, tygodnik „Posiew”, miesięcznik „Dobra Służąca”. Poprzez swe wydawnictwa skierowane do najszerszego kręgu czytelników, zwłaszcza do wsi i biedoty miejskiej, pragnął podnieść znajomość podstawowych prawd wiary i zasad moralności chrześcijańskiej wśród najbardziej zaniedbanych, umacniać ducha religijnego i patriotycznego, aby zachować te najbiedniejsze warstwy społeczeństwa dla polskości i katolicyzmu. Program ten wyrażało hasło jego czasopism zaczerpnięte z pism Skargi: „Z Bogiem i Narodem”. Zdawał sobie sprawę, że zasięg oddziaływania duszpasterskiego nawet najgorliwszych kapłanów jest zawsze ograniczony.

Dostrzegał potęgę wpływu słowa drukowanego i powtarzał za bpem mogunckim W Kettelerem, że „gdyby św. Paweł żył obecnie, byłby dziennikarzem”. Publicystyczna i wydawnicza działalność ks. Kłopotowskiego była swoistym odpowiednikiem i przedłużeniem ówczesnego ruchu masowych rekolekcji parafialnych oraz misji.

Po siedemnastu latach pracy w diecezji lubelskiej, w 1908 r., za zgodą władz duchownych, przeniósł się do Warszawy. Duszpasterzował w Radziwiłowie i w kilku parafiach warszawskich: w kościele św. Anny, od 1914 r. jako rektor w kościele św. Jacka. Od 1919 r. do końca życia był proboszczem parafii Matki Bożej Loretańskiej przy kościele św. Floriana oraz dziekanem dekanatu warszawsko-praskiego.
 
Również podczas pracy na Pradze kontynuował misje apostolską przez słowo drukowane. Obok pism zainicjowanych w Lublinie rozpoczął wydawanie miesięcznika „Kółko Różańcowe” i pisemka dla dzieci „Anioł Stróż”. Po odzyskaniu niepodległości wznowił i redagował „Przegląd Katolicki”, a pod koniec życia podjął inicjatywę wydawania miesięcznika „Głos Kapłański”. W dalszym ciągu wydawał i rozpowszechniał setki tysięcy broszur i modlitewników. Mimo kłopotów z cenzurą, trudności finansowych i krytyki ze strony prasy liberalnej trwał wierne przy tej formie apostolstwa. W trudnym okresie kryzysu gospodarczego podtrzymała go życzliwa zachęta nuncjusza Achillesa Ratti. Kard. Aleksander Kakowski również z wielką życzliwością popierał pracę wydawniczą ks. Kłopotowskiego i powierzał mu różne odpowiedzialne stanowiska: rektora kościoła Świętego Floriana na Pradze, dziekana praskiego, kanonika gremialnego kapituły warszawskiej.

Aby zapewnić ciągłość zapoczątkowanej przez siebie akcji apostolskiej przez słowo drukowane, w 1920 r. założył Zgromadzenie Sióstr Loretanek. W 1928 r. założył Loretto, ośrodek kolonijny dla biednych dzieci i dla staruszek. Dziś Loretto stało się Sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej. Po przeniesieniu się do Warszawy nie zaprzestał działalności na rzecz opuszczonych i biednych. Popierał w prasie, a także i własną ofiarnością Towarzystwo Św. Wincentego ļ Paulo. Współpracował z Siostrami Miłosierdzia. Organizował bezpłatne kuchnie, kolonie i ochronki dla biednych dzieci, zakłady dla staruszek. Od początku do tych akcji włączył siostry loretanki. Za jego staraniem po I wojnie światowej część placówek dobroczynnych w Warszawie na Pradze objęły siosty albertynki i bracia albertyni. Według relacji osób, które go znały, ks. Kłopotowski był „prawdziwym ojcem, opiekunem sierot”.

Zmarł nagle na zawał serca w Warszawie 7 września 1931 r., w wigilię święta Narodzenia Najśw. M. Panny, którą czcił i kochał. W dniu śmierci ostatnią Mszę św. swego życia odprawił przy Jej ołtarzu w kościele św. Floriana.

Pogrzeb Sługi Bożego odbył się 10 września i zgromadził liczne rzesze wiernych, którzy go szanowali i kochali dając temu wyraz przez czuwanie przy zwłokach, pocieranie obrazków i różańcy o trumnę.

"Nie martwcie się, gdy umrę - mówił Ojciec swoim loretankom
- bo wtenczas więcej będę się Wami zajmował i więcej będę
Wam mógł u Boga uprosić".

Początkowo pochowany był w Warszawie, w katakumbach cmentarza powązkowskiego, a w pierwszą rocznicę śmierci staraniem sióstr loretanek ciało Sł. Bożego zostało przeniesione i złożone ze czcią w przygotowanym grobowcu na cmentarzu o Loretto. Następnie w 2000 r. przeprowadzono ekshumację i dobrze zachowane szczątki umieszczono w kaplicy Sanktuarium M.B. Loretańskiej.

Proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 1988 roku. Beatyfikacja ks. Ignacego Kłopotowskiego odbyła się 19 czerwca 2005 w Warszawie. W kalendarzu liturgicznym bł. ks. Ignacy Kłopotowski jest wspominany w diecezji warszawsko-praskiej 7 września.


TP/LO/PD

Więcej na ten temat


Dodaj komentarz

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników portalu. Twoja-Praga.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii

Polub nasz fanpage i bądź na bieżąco

Polecamy

Bezpłatne ogłoszenia