Sierakowskiego

Ulica Józefa Sierakowskiego na Starej Pradze w dzielnicy Praga Północ w Warszawie biegnie od ulicy Józefa Zamoyskiego do placu Weteranów 1863 roku.

Ulica pierwszy raz pojawia się w źródłach w 1907 roku. Początkowo nazywana Namiestnikowską od urzędu zwierzchnika carskiego w Królestwie Polskim.

Po odzyskaniu niepodległości Polacy pozbywali się wszelkich śladów niewoli. Ale Namiestnikowska stosunkowo późno, bo dopiero w 1.12.1933 roku patronem Patronem ulicy został Józef Sierakowski, mieszczanin warszawski, rzeźnik, jeden z przywódców insurekcji warszawskiej.

U zbiegu z ulicą ks. I. Kłopotowskiego znajduje się okazały budynek z monumentalną fasadą, z pięknymi płaskorzeźbami przedstawiającymi sceny alegoryczne. Jest to dawny Dom Akademicki Młodzieży Żydowskiej, oddany do użytku w grudniu 1926 roku.

Naprzeciwko gmachu za szarym, murowanym ogrodzeniem znajduje się Generalny Dom Zgromadzenia Sióstr Loretanek.

Na rogu z ulicą J. Jasińskiego znajduje się dawny budynek morgi. Powstał w 1908 roku wg proj. Felicjana Rakiewicza jako kaplica przedpogrzebowa dla niezamożnych prażan i morga, czyli miejsce, gdzie wystawiano zmarłych na widok publiczny celem identyfikacji. Obecnie jest wykorzystywane przez Centrum Dializ.

W 1936 roku na bocznej ścianie gmachu szkół powszechnych 49 i 51 przy Szerokiej 17/29ÂÂÂ została zawieszona tablica upamiętniającą patrona ulicy – Józefa Sierakowskiego. Jej fundatorami byli pracownicy Giełdy Mięsnej mieszczącej się nieopodal przy ul. Kępnej.

W latach 1958-1959 pod nr 9 wzniesiono budynek szkoły podstawowej nr 51 (obecnie 395).

Najstarszym choć niepozornym zabytkiem ulicy jest Kamienica Mintera zbudowana w latach 1860-63 wg. proj. Józefa Orłowskiego.

W 2006 roku na ścianie gimnazjum nr 31 odsłonięto popiersie rtm. Witolda Pileckiego.

MP/WI/TJ

Ciekawostki

Ulica zaczyna swój bieg jako piesza tuż przy terenach portu Praskiego w okolicy ulicy Józefa Zamoyskiego.
Jeszcze w czasach pamiętających króla Władysława IV istniał w okolicach obecnych ulic Wrzesińskiej, Sierakowskiego i Okrzei drewniany kościółek skaryszewski św. Stanisława Męczennika. Kościółek rozebrano podczas budowy fortyfikacji napoleońskich w 1807 roku.
Mimo zmiany nazwy ulice potocznie nazywana była Namiestnikowską aż do wybuchu II wojny światowej.
Bliskiej okolica ulicy była od schyłku XIX w. miejscem jatek i rzeźni oraz wielkiego targu bydła i koni.