Bródnowska

Ulica Bródnowska na Nowej Pradze w dzielnicy Praga Północ w Warszawie biegnie od ulicy 11 Listopada do ulicy Szwedzkiej.

Ulica wytyczona została podczas parcelacji terenów Nowej Pragi. Można ją znaleźć już na "Planie posiadłości dziedzicznej Konopacczyzna v. Nowa Praga zwanej, w Guberni i P. Warszawskim w Gminie Bródno położonej", z 1863 roku. Obok widnieją także - umiejscowione równolegle do torów kolejowych Dworca Petersburskiego - ulica Nowopraska, Kościelna i Grodzka.

Ulica Bródnowska wzięła nazwę od pobliskiego osiedla - wówczas sąsiedniej wsi - Bródno.

Pierwsza, drewniana zabudowa powstała około roku 1867. W roku 1880 Bródnowską uregulowano, zaś rejon ulicy i całą Nową Pragę przyłączono do Warszawy w roku 1889.

W 1907 roku ulica otrzymała swoją oficjalną, obowiązują do dziś nazwę.

Na przełomie stuleci na zapleczu istniejących zabudowań celem dogęszczenia zabudowy wystawiono liczne oficyny, nierzadko przewyższające poprzedzające je domy frontowe.

W latach międzywojennych powstały tu kamienice mieszkalne, których większa część zachowała się do dzisiaj.

Lata okupacji nie przyniosły żadnych zniszczeń w zabudowie ulicy; w okresie powojennym rozebrano wszystkie zabudowania drewniane oraz przekształcono część zachowanych domów.
W latach 90-tych XX wieku kilka nowych budynków wystawiła Spółdzielnia "Budgrim".

TJ/DW