Zajezdnia Tramwajów "Dom pod Syreną”

Zabytkowy budynek dawnej zajezdni tramwajowej, zwany też "Domem pod Syreną", wzniesiony został przy ul. Inżynierskiej 6 na Nowej Pradze w Warszawie.

W roku 1882 roku wybudowano na tej działce drewnianą remizę na potrzeby zajezdni tramwaju konnego Towarzystwa Belgijskiego. Na początku 1908 roku przystosowano ją do obsługi tramwaju elektrycznego.

W latach 1921-1922 obiekt przekształcono na cele zajezdnie autobusową z stanowiskami dla 30 autobusów. Całość uzupełniały budynki gospodarcze wraz z warsztatem do napraw oraz podziemne zbiorniki z paliwem mogące pomieścić 60 tys litrów paliwa.

We wrześniu 1925 roku przystąpiono do rozbudowy obiektu wznosząc frontowy budynek wg projektu Juliusza Dzierżanowskiego. Był on siedziba Wydziału Autobusów Miejskich posiadał też biura i mieszkania służbowe tego wydziału.

Po II wojnie światowej zajezdnia funkcjonowała jeszcze do końca lat 50-tych.

Następnie całość przekształcono na budynek mieszkalny. Dziś jest tam dom komunalny, a w dawnych garażach umieszczono stacje obsługi pojazdów.

O ciekawej historii budynku przypomina zawieszona po wojnie pamiątkowa tablica.

W 2010 roku "Dom pod Syreną" został wpisany do rejestru zabytków.

TJ/GS/SP

Ciekawostki

Z tego miejsca 11 grudnia 1866 roku na ulice Warszawy wyjechały pierwsze tramwaje konne. Linia zwana Żelazną Drogą Konną na początku kursowała na 6 kilometrowej na trasie: Dworzec Petersburski przez most Kierbedzia do Dworca Warszawsko-Wiedeńskiego.
Z powodu charakterystycznej rzeźby nad wejściem, budynek jest także nazywany "Domem pod Syreną".
W szerokich drewnianych bramach zachowały się do dnia dzisiejszego fragmenty szyn.
Naprzeciwko zajezdni pod numerem Inżynierska 3 wzniesione zostały około 1910 roku okazałe budynki magazynowe.