Ignacy Prądzyński

Ignacy Prądzyński urodził się 1792 roku w Sannikach Poznańskich. Zmarł 4 sierpnia 1850 roku na wyspie Helgoland.

W 1807 r. wstąpił do wojska Księstwa Warszawskiego. Uczestniczył w kampaniach napoleońskich z lat 1809 i 1812. Za udział w bitwie nad Berezyną odznaczony Złotym Krzyżem Orderu Virtuti Militari.

Uczestniczył w bitwie narodów pod Lipskiem w 1813 roku oraz obronie Paryża w 1814 roku. Został kawalerem Legii Honorowej. W następnym roku w stopniu majora przeszedł do służby w armii Królestwa Polskiego.

Był jednym ze współzałożycieli Towarzystwa Patriotycznego, za co w latach 1826-1829 był więziony.

W latach 1830-1831 podczas Powstania Listopadowego podkomendant Twierdzy Zamość, następnie kwatermistrz generalny Sztabu Głównego i dowódca korpusu inżynierów. Wybitny strateg, rzecznik zdecydowanych działań zaczepnych.

Autor planów wojny z Rosją, częściowo wykorzystanych przez generała Jana Zygmunta Skrzyneckiego. Był też autorem planu koordynacji działań partyzanckich w Królestwie Polskim.

10 kwietnia 1831 r. dowodził wygranej bitwie pod Iganiami.

W Powstaniu Listopadowym pełnił funkcję szefa sztabu, potem kwatermistrza generalnego. Awansował do stopnia generała brygady.

W czasie bitwy pod Olszynką Grochowską Ignacy Prądzyński wykorzystał oddział rakietników pieszych. Rakietnicy poczęli puszczać swe race w masy kawalerii rosyjskiej. Co prawda rakiety nie zadały jeździe przeciwnika zbyt dużych strat realnych, ale ponieważ nie były one jeszcze znane w armii rosyjskiej, wywarły na nią wielki wpływ psychologiczny Płonące race, sypiące snopami iskier, przy szarzejącym dniu robiły niesamowite wrażenie, strasząc ludzi i konie. Spowodowało to w kawalerii wielki zamęt i chaos, potęgowany jeszcze celnym ogniem polskiej artylerii.

Walczył również w bitwie pod Ostrołęką.

Po upadku powstania w latach 1832-1833 był na zesłaniu w Wiatce. W 1834 powrócił do Królestwa Polskiego.

Na emigracji pisał pamiętniki i prace z historii powstania.

Schorowany leczył się między innymi na wyspie Helgoland, gdzie zmarł 4 sierpnia 1850 r. Imieniem Ignacego Prądzyńskiego nazwano ulicę na Woli. 28 listopada 2004 r. w Alei Chwały na ul. Traczy osłonięto pamiątkowy głaz poświęcony pamięci Ignacego Prądzyńskiego.

FW/WI/TP

Ciekawostki

Dał się poznać jako wybitny inżynier wojskowy, autor m.in. projektu budowy Kanału Augustowskiego 1822-1824.
Utonął w trakcie kąpieli morskiej 4 sierpnia 1850 r.